Het afgelopen jaar heb ik mogen ervaren hoe het is om rond te lopen met een blessure. Een blessure die ervoor zorgde dat mijn yogapractice veranderde in een reminder dat mijn lijf niet mee wil doen. Nee, Nee, Nee, riep mijn hamstring als ik alleen al naar mijn tenen keek. Mijn yogapractice was op dat moment een dagelijks iets voor mij. Ik wist dat ik yoga nodig had om mij lichamelijk en geestelijk goed te voelen, te ontspannen, lekker uit mijn hoofd en in mijn lijf te zijn. Daarbij voelde mijn lichaam soepel (er) en vrij. Ik wist zeker dat yoga de rest van mijn leven een deel van mijn dagen zou innemen.
Een XL yogales was te veel van het goede ik blesseerde mijn hamstring. De volgende dag was elke vooroverbuiging te veel. Zo eigenwijs dat ik was besloot ik niet naar de fysio te gaan en dacht dat het met een paar dagen rust wel weer over zou gaan. Na 2 weken had ik nog steeds flink veel pijn maar het ergste was voorbij. Ergens las ik dat het ongeveer 6 weken kon duren en dat het met voorzichtig stretchen wel beter zou gaan.
Na 6 weken was er nog steeds veel pijn en kon ik nog steeds niet bij mijn tenen. Veel asana’s die ik in mijn normale yogapractice deed lukte echt niet meer. Op dit moment begon ik er ook mentaal last van te krijgen. Mijn momentje op de mat was het moment om alles even los te laten en te voelen. Het enige wat ik nu voelde was pijn en een flinke deuk in mijn ego. De weken verstreken en 4,5 maand later was het nog niet over of erg veel verbeterd. Ondertussen leerde ik wel andere belangrijke lessen vanuit de yoga zoals ahimsa en santosha. Ik leerde andere vormen van yoga zoals gentle yoga en yin yoga te waarderen. Maar ging ook andere vormen van beweging herontdekken zoals krachttraining. Ook besteedde ik meer tijd in mijn meditatie en pranayamapractice.
Begin januari ben ik dan eindelijk naar een fysiotherapeut gegaan. De blessure word langzaam maar zeker minder. Ik kan weer mijn normale practice oppakken en doordat ik mijn focus de afgelopen maanden heb moeten verleggen, heb ik nieuwe en waardevolle skills bijgeleerd.
Helaas is het hier niet mee klaar. Ik was zo blij dat ik eindelijk meer kon en dat er een eind in zicht was van deze ‘ellende’. Alles had stilgestaan. Natuurlijk mijn eigen practice waar ik heel veel waarde aan hecht maar ook mijn plannen om langzaam aan les te gaan geven stonden stil. Ook al weet ik dat je ook les kunt geven zonder het zelf voor te doen. Ik ben daar nog niet. Helaas, want 2 weken geleden viel ik van mijn paard en heb ik nu een schouderblessure. Ik kwam toch al bij de fysio. Dit keer geen oefeningen gekregen maar rust voorgeschreven. Nou, dat is best lastig met kinderen, paarden en de wil om mijn lichaam te bewegen. Dit keer lukt het mij in ieder geval beter om me erbij neer te leggen. Waar bij mijn hamstringblessure de focus naar mijn bovenlijf ging gaat de focus bij mijn schouderblessure naar alles onder mijn schouders. Deze keer lukt het beter om naar mijn lijf te luisteren en mijn practice en workouts aan te passen. Hieronder nog wat tips voor de yogabeoefenaar en de yogaleraar om blessures te voorkomen en/of ermee om te gaan.
6 Tips voor de yogabeoefenaar om blessures te voorkomen of hoe ermee om te gaan:
1. Luister naar je lichaam. In yoga mag je de stretch een beetje voelen; pijn doen mag het nooit.
2. Wacht nooit te lang met het zoeken naar hulp bij pijn. Een fysiotherapeut kan je snel dmv massages en oefeningen helpen. Je blijft dan niet onnodig met pijn lopen zoals ik. Herstel gaat ook sneller wanneer je de juiste aanpak hanteert.
3. Er zijn heel veel andere yogaoefeningen en yogastijlen die je kunt doen zodat je yogapractice er niet onder lijdt. Daarbij bestaat yoga uit 8 ledematen; ontdek en verdiep je in de andere 7.
4. Krachttraining kan ervoor zorgen dat je omliggende spieren sterker maakt. Maar ook hierbij begin licht en stop bij pijn.
5. Zorg voor een goede warming- up en cooling down.
6. Wees niet bang voor props. Een yogariem of yogablokken kunnen helpen. Het is geen schande wanneer je een oefening helemaal niet uitvoert. Neem een asana aan die voor jou wel goed voelt zoals savasana of childs pose. Jou practice is voor niemand anders dan voor jezelf. Wacht op de volgende cue.
6 Tips voor yogadocenten om blessures te voorkomen:
1. Houd rekening met je doelgroep en pas je les aan, aan de deelnemers. Poweryoga voor 20 jarigen ziet er anders uit dan poweryoga voor 40 plussers. Pas je tempo of/en repitities aan.
2. Wees duidelijk in de beschrijvingen van je lessen. Ik heb wel eens mee gedaan aan een les voor beginners maar de asana’s die we moesten doen waren zeker niet voor beginners. Behalve dat de kans op blessures verhoogt, verhoog je ook de kans dat deze beginners de volgende les niet meer komen. Wees je zeker bij beginnerslessen bewust van inclusiviteit. Echt iedereen moet mee kunnen doen. Ongeacht je leeftijd, gewicht en mate van flexibiliteit.
3. Juiste alignment: rekeninghoudend met wat de juiste alignment is voor die specifieke persoon. De juiste alignment is namelijk persoonlijk en afhankelijk van iemands lichaamsbouw en skelet en niet van het perfecte yogaplaatje.
4. Minimaliseer hands-on-adjustments. Behalve dat je je studenten alleen maar aanraakt wanneer je daar ook toestemming voor hebt, probeer alleen maar druk te geven op de niet bewegende lichaamsdelen. Laat de student op eigen kracht het bewegende deel aanpassen.
5. Zorg voor een goede warming up en een goede opbouw naar de peakpose wanneer je die hebt.
6. Bied props aan zoals yogablokken, bolsters, riemen etc wanneer je ziet dat een student moeite heeft met een houding.
